પહેરી ને ઝાંઝર ડોશી , તું હવે બેહાલ કરે છે.
કડવા-ચોથનાં દિવસની એ રંગીન યાદો ને,
આજે valentain નાં રવાડે , તું હવે બબાલ કરે છે.
બે દાયકાથી વિશ્વાસનાં છાયે રહેલા આપણે ને,
ઉડેલી સાહી નું કાગળ જોઈ, તું હવે સવાલ કરે છે.
મારા ઘૂંટણ પર તારી માલીશ કરવાની અદા,
પ્રથમ પ્રણયની રાત સમા, તું હજુ બેહાલ કરે છે.
પ્રેમ એ યુવાનીનો એક અનમોલ તબક્કો છે.
પણ પ્રેમ એ વૃદ્ધાવસ્થાની જરૂરિયાત છે.
No comments:
Post a Comment